Dzieje parafii
Parafia rzymskokatolicka i kościół pod wezwaniem św. Urszuli i Towarzyszek w Ruchocicach, bo tak brzmiało jej pierwotne wezwanie, powstała w XIV wieku. Założenie parafii przypisuje się rodowi Łodziów, którzy prawdopodobnie wtedy posiadali miejscowość. Zgodnie z prawem średzkim, na którym powstała miejscowość, w skład parafii wchodziła tylko jedna wieś - Ruchocice.
Parafia w Ruchocicach powstała w wyniku odłączenia się od parafii pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Gninie, która jak przypuszczał badacz archidiecezji poznańskiej ks. Józef Nowacki mogła powstać już w XIII wieku.
Ruchocice jako parafia zostają wspomniane w aktach dopiero w 1424 roku, kiedy to pleban Jakub pozwał właściciela wsi Otta Tracha o niepłacenie dziesięciny z 4 łanów za poprzedni rok oraz za przywłaszczenie sobie pieniędzy, z których utrzymywać należało świątynię.
W 1536 roku Jakub Jaskólecki z plebanem Janem Cichoszkiem zawiera ugodę dotyczącą płacenia dziesięciny i uposażenia altarii świętej Anny. Wtedy to przyłączono do parafii drugą miejscowość – Goździn.
W latach pięćdziesiątych XVI wieku luteranizm ogarnął zachodnią Wielkopolskę. W Ruchocicach w 1554 roku właścicielem wsi oraz patronem parafii został Stanisław Jaskólecki, który prawdopodobnie jako luteranin przyczynił się do tego, że w tym samym roku ustąpił pleban Jan z Grodziska, kościół został zamknięty i nie były w nim sprawowane zapewne żadne nabożeństwa przez niemal pięćdziesiąt lat.
Mikołaj Jaskólecki w 1601 roku korzystając z prawa prezenty przysługujące mu jako właścicielowi Ruchocic powołuje na urząd plebana ks. Jakuba z Łowicza i odtąd na nowo zaistniała katolicka parafia. Księgi metrykalne zgodnie z postulatami soboru trydenckiego zaczęto prowadzić od 1631 roku.
W 1731 roku ówczesny dziedzic Ruchocic Samuel Tyszewicz rozpoczął budowę nowego kościoła. Świątynia została ukończona przez Kazimierza Kierskiego w 1737 roku. Dwa lata później została konsekrowana przez ks. biskupa sufragana poznańskiego Józefa Tadeusza Kierskiego.
W XIX-XX wieku w skład parafii wchodziły Ruchocice, Goździn, Elżbieciny, Dębowy Folwark oraz Narożniki. Od końca XVIII wieku proboszczowie w Ruchocicach pełnili posługę duszpasterską jako administratorzy w parafii pod wezwaniem św. Klemensa w Zielęcinie.
W 1910 roku parafia liczyła 651 wiernych. Przed I Wojną Światową zamknięto przykościelny cmentarz i założono nowy na obrzeżach wsi. Kościół został przebudowany, otynkowany wewnątrz oraz zmieniono jego wystrój.
Podczas II Wojny Światowej kościół został przez niemieckich okupantów zamieniony na magazyn tekstylny, a plebania wraz z majątkiem parafii przejęta. Skradziono też dwa zabytkowe dzwony: jeden z 1735 roku, drugi zaś o wielkiej wartości historycznej - późnogotycki.
Po II Wojnie Światowej w wyniku spalenia przez niemieckie wojsko kościoła parafialnego w Gninie dokonano zmian administracyjnych: utworzono parafię Jabłonna, a wiernych mieszkających w Gninie i Ratajach oddano pod opiekę duszpasterską księży z Ruchocic. W 1951 roku miejscowość Narożniki przyłączono do parafii Rakoniewice, zaś Rataje włączono do parafii w Ruchocicach. Zgodnie z prawem kościelnym nadal istniała parafia pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Gninie aż do 2005 roku.
W latach powojennych w skład parafii oprócz Ruchocic wchodziły następujące miejscowości: Goździn, Elżbieciny, Rataje, a proboszczowie z urzędu administrowali parafie Zielęcin i Gnin.
W 1971 roku odrestaurowano wnętrze kościoła i ołtarzy powracając do stanu przed I Wojną Światową. W latach osiemdziesiątych przekazano administrację parafii w Zielęcinie księżom wielichowskim. W zamian przyłączono miejscowość Augustowo.
Na cmentarzu parafialnym w 2000 roku z okazji Drugiego Milenium Chrześcijaństwa wybudowano kaplice pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego.
W skład dzisiejszej parafii pod wezwaniem św. Urszuli należą: Ruchocice, Gnin, Goździń, Rataje, Elżbieciny i Augustowo. Na początku 2013 roku do wspólnoty parafialnej należało 1 735 wiernych.